Onlangs verscheen in het nieuws een artikel over curling ouders. ( NRC: https://www.nrc.nl/nieuws/2019/10/04/hoe-overleeft-een-kind-van-curlingouders-in-de-echte-wereld-a3975653)
Bij curling laten mensen stenen over de ijsbaan glijden door het ijs met een bezem driftig schoon te poetsen.
De Deense psycholoog Bent Hougaard zag de overeenkomst met de heersende manier van opvoeden: ouders vegen als curlers alle problemen van hun kinderen uit de weg.
Als een kind bijvoorbeeld in de klas niet naast zijn beste vriendje of vriendinnetje zit, regelt de ouder dat wel even met een pittig gesprek met de leerkracht.
Ouders stappen naar de rechter als een kind niet mee mag doen aan een schoolgala of eindmusical nadat het zich misdragen heeft.
Ze zitten bovenop de sinterklaasloting om een mooie surprise te garanderen. Recentelijk eiste een vader in de rechtszaal een IQ-test voor zijn dochter nadat zij een vmbo-advies had gekregen.
Gekkenwerk!
De grote vraag in dit artikel was of het kind eenmaal volwassen, wel opgewassen is tegen het echte leven. Waarin omgaan met teleurstellingen en falen nou eenmaal inherent is aan het leven zelf. Eenmaal geconfronteerd met deze teleurstellingen, raakt een kind van curling ouders dan al snel burn-out of depressief.
Curling manager
Tijdens een zacht werken training voor managers afgelopen week, kwamen we tot de conclusie dat er ook curling managers bestaan.
Dat zijn managers die zich zo verantwoordelijk voelen voor hun medewerkers, dat ze het tot hun hoofdtaak rekenen om alle obstakels voor hun medewerkers weg te poetsen. Alle obstakels dus.
En ook voor deze medewerkers geldt: Geen teleurstellingen, geen tegenslagen, geen verdriet of pijn.
Maar dan moet ie wel presteren. De baan is immers gladgestreken dus is er geen excuus meer om te mislukken.
En voilà, dan heeft de manager zijn werk goed gedaan.
Lijkt me heerlijk zo’n manager.
Ik weet nu al dat ik als medewerker zwaar achterover ga leunen. Laat de manager het maar oplossen.
Tot dan kan ik mijn werk niet doen. Neem ik ondertussen nog een bakkie koffie.
Voor de manager is het een regelrechte ticket naar een burn-out.
Want de manager is continue reactief aan het werk. Al ’s morgens vroeg begint het problemen oplossen.
Verlof van 15 minuten -want de hond moet naar de dierenarts.
Schoen is stuk -dus medewerker kan de buitendienst niet in.
Printer loopt vast-dus de medewerker kan die stukken voor die belangrijke presentatie niet printen.
Als je pech hebt ben je met dit soort vraagstukken tot ver in het weekend mee bezig. Alles om die medewerkers aan het werk te kunnen houden.
Voor je het weet is je dag weg met regelzaken. Van dingen waarvan je denkt, kunnen ze dat niet zelf?
Het monster van de waan van de dag heeft je te pakken gekregen.
En stevig ook.
En je medewerkers? Met een beetje pech tappen die nog een kopje koffie en bespreken de voetbaluitslagen, terwijl ze wachten tot jij als manager de obstakels hebt weggenomen.
Nee, dit wil je niet. En ook al ben jij als manager super loyaal en ontzettend betrokken bij je medewerkers, je moet een andere manier van leidinggeven zien te vinden.
Tenzij je een groep van 30 volwassen kleuters wilt aansturen natuurlijk Of zelf met een dikke burn-out thuis wilt komen te zitten.
Trek die grenzen.
Leer je medewerkers zelf hun problemen oplossen. Ze kunnen veel meer dan je denkt.
En als dat dan betekent dat je ze uit moet leggen dat dat bordje ‘niet storen’ op de deur echt betekent dat ze niet mogen binnenkomen, dan is dat wat je moet je doen.
Leg ze dan gelijk ook uit wat ze dan wel mogen doen. Zoals zelf hun probleem oplossen, een collega vragen mee te denken, hun vraag parkeren tot jij wel tijd hebt.
Ondertussen lost de tijd zelf al 75% van alle problemen op. Dat is dan een mooie bijvangst.
Zo simpel?
Ja, zo simpel.
Voor jou fijn, want je klimt uit de tunnel van de waan van de dag.
Voor je medewerker fijn, want hij ontwikkelt zelfvertrouwen en zelfredzaamheid.
En dat, beste curling manager, is een van de fundamenten van geluk. Jij blij, zij blij.
Maar vooral, koester die curling manager!
De curling manager heeft besloten dat hij nooit zo’n manager zal zijn. Want hij ziet de potentie van zijn team. Hij weet dat verbinding het sleutelwoord is. Hij wil voor zijn team gaan staan.
Want om nou de curling manager direct af te branden, is een enorme gemiste kans.
De curling manager wordt namelijk gekenmerkt door hele grote betrokkenheid.
Hij is ontzettend loyaal naar zijn team. En voelt zich heel erg verantwoordelijk om zijn team te ondersteunen.
Prachtige eigenschappen die heel erg gewaardeerd mogen worden in leiders. Daar zouden we er veel meer van willen hebben!
De curling manager is een curling manager geworden uit angst.
Omdat hij veel te vaak voorbeelden heeft gezien van het tegenovergestelde.
De manager die afwezig is. Die met van alles bezig is, behalve met zijn team.
Die met een beetje pech vooral met zijn eigen belang bezig is, en geen oog heeft voor de kwaliteiten en behoeften van zijn medewerkers.
De curling manager heeft besloten dat hij nooit zo’n manager zal zijn.
Want hij ziet de potentie van zijn team. Hij weet dat verbinding het sleutelwoord is.
Hij wil voor zijn team gaan staan. Dus, omarm die curling manager! En help hem hoe hij die fantastische kwaliteiten op de goede manier voor zijn team in kan zetten.
De enige vraag die je je dan nog moet stellen is: Waar ben jij werkelijk van?
Wat is jouw kerntaak? En hoe, lieve curling manager, ga je dat bereiken zonder jezelf op te branden en je medewerkers in hun volle potentie aan het werk te krijgen?
Dat is de goede vraag.
Ga daar maar mee aan de slag terwijl je het bordje niet storen op je deur hangt. Je kan het!
Wil je daarbij een steuntje in de rug?
Ik help je graag!
Deze maand geef ik nog een paar gratis telefonische zacht werken gesprekken weg. Plan snel, want er zijn echt nog maar een paar opties open.
Plan jouw gesprek rechtstreeks in mijn agenda:
https://calendly.com/marijkehoekstra/persoonlijk-zacht-werken-gesprek
Spreek ik je snel?
Groet,
Marijke
- Login om te reageren